معنی نامی کشمیری - جستجوی لغت در جدول جو

نامی کشمیری

لغت نامه دهخدا

(یِ کِ)

احسن الله خان ملقب به فصاحت خان و معروف به راضی کشمیری. ازطایفۀ قاضیخان کشمیری است. او شاگرد عبدالغنی قبول بوده و همینکه بدهلی آمده در خدمت محمدشاه کارش بالاگرفته و بنا بنوشتۀ ’روز روشن ص 233 و 234’ در دهۀپنجم قرن دوازدهم درگذشته است. صاحب روز روشن گوید که مؤلف ’صبح گلشن’ درباره او اشتباه کرده و نام او را ’ریاضی’ آورده است. (از الذریعه ج 9 قسم دوم)

لغت نامه دهخدا

نادر کشمیری

(دِ رِ کَ)

از شاعران فارسی گوی کشمیر است و این بیت را مؤلف نگارستان سخن از او نقل کرده:
ما را به سیر لاله و گل دل نمی کشد
ای چهرۀ بهارفریب تو باغ ما.
رجوع به نگارستان سخن ص 115 شود

لغت نامه دهخدا

ندیم کشمیری

(نَ مِ کَ / کِ)

از پارسی گویان هند است. در قرن یازدهم می زیسته و با غنی کشمیری مصاحب و با نصرآبادی مؤلف تذکرۀ نصرآبادی معاصر بوده است. از اشعار اوست:
ذوق مردن بود اندک چو هوس بسیار است
خواب کم رو دهد آنجا که مگس بسیار است.
دارم ز دست داغ سمن سینه گلرخی
دل همچو لاله زار سفید و سیاه و سرخ.
آن رفت که دل به صوت بلبل بندند
مضمون خوشی بر صفت گل بندند
واشد ره فوج غم ز کم یابی می
چون آب کند رو به کمی پل بندند.
رجوع به تذکرۀ نصرآبادی ص 447 و تذکرۀ حسینی ص 355 و شمع انجمن ص 643 و سفینۀ خوشگو ذیل حرف ’ن’ و فرهنگ سخنوران ص 598 و تذکرۀ طلعت ص 226 شود

لغت نامه دهخدا

ناطق کشمیری

(طِ قِ کِ)

از شاعران قرن یازدهم و معاصر صفویه است. به روایت نصرآبادی ’تتبع بسیار از قدما کرده’ است. او راست:
مفلس ترشحی ز توانگر ندیده است
کس رشته را به آب گهر تر ندیده است
نازک تنان به نقش حصیر آشنا نیند
اوراق گل شکنجۀ مسطر ندیده است.
رجوع به تذکرۀ نصرآبادی ص 451 و نیز رجوع به سفینۀ خوشگو ذیل حرف ن شود

لغت نامه دهخدا

وافی کشمیری

(یِ کَ)

از شعرای فارسی ساکن هند است که صاحب تذکرۀصبح گلشن درباره وی چنین آرد: ’محمد طیب کشمیری طیب انفاسش رافع افسرده طبعی و دلگیری است، او راست:
فضای آسمان بیتابی دل برنمی تابد
به محشر کشتۀ ناز ترا جوش تپیدنها’

لغت نامه دهخدا

معنی نامی کشمیری - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما